Kinderen zijn hartstikke leuk,  maar er zijn momenten dat ze ons geduld echt op de proef stellen. Zowel de ouders als de oppas kan het zwaar te verduren krijgen. En soms is rustig blijven in bepaalde situaties helemaal niet gemakkelijk. Maar als je je geduld kunt bewaren, kun je het probleem ook vaak wel snel oplossen. En je geduld bewaren met kinderen kun je leren. Weten hoe? Lees dan hieronder tips om je eigen emoties beter onder controle te houden.

Een moe, bang of druk kind dat voortdurend eisen stelt kan het bloed onder je nagels vandaan halen. Of ze blijven schreeuwen, verzanden in een gigantische driftbui of gaan slaan en schoppen. Probeer je dan maar eens in te houden. Dat zal ook niet altijd lukken. Voel je daardoor niet slecht of schuldig, want je bent ook maar een mens. Het belangrijkst is om te begrijpen dat het kind zich spiegelt aan je eigen houding. Dus wanneer jij je geduld verliest, maakt dat de situatie vaak alleen maar erger. 

Je geduld bewaren dus. Makkelijker gezegd dan gedaan. Maar of je nu oppas of ouder bent, met deze tips kun je je emoties beter onder controle houden door de situatie te rationaliseren. En als je dat kunt, ben je al goed op weg om de situatie naar je eigen hand te zetten en hoef je niet meer mee te gaan met het kind.

Je geduld bewaren met kinderen in 6 stappen

1 Leef je in in het kind

Probeer jezelf te verplaatsen in het hoofd van het kind. Wat willen ze je echt vertellen met hun grilligheid? Vraag je hem niet iets dat hij nog niet kan? Vaak luistert een kind niet omdat hij niet begrijpt wat je bedoelt. Zeker kleine kinderen zien zoveel afleiding, dat ze misschien na twee tellen alweer vergeten zijn wat je ze eigenlijk vroeg.

2 Leg uit wat er gaat gebeuren

Acties hebben consequenties. Vertel je kind erover wat het gevolg is van zijn actie. “Als je steeds blijft praten krijg je je eten niet op tijd op. Dan kun je niet meer spelen voordat je naar bed gaat.” Zeg het een aantal keer als dat nodig is. Houdt het niet op? Dan duurt het eten maar langer, en gaat hij inderdaad niet meer spelen. Je hebt immers uitgelegd wat er ging gebeuren. Elk kind heeft een eigen benadering nodig, het is aan de ouder of oppas om de juiste manier te vinden.

Je kunt een kind ook uitleggen wat zijn gedrag met jou doet. Kinderen zijn daar vaak wel gevoelig voor, want ze willen het je ook best wel naar de zin maken. Dus als je zegt dat je er boos of verdrietig van wordt, kan een kind daar rekening mee houden. Het zal echt niet altijd werken, maar het is het proberen waard. 

3 Vraag jezelf af waarom je op een bepaalde manier reageert op je kind

Onderzoek je reacties, welke houding van het kind irriteert je het meest, en waarom? Ben jij misschien met iets anders bezig wanneer je kind een driftbui krijgt of het bloed onder je nagels vandaan haalt? Als je de oorzaak begrijpt, kun je ook werken aan een oplossing. Hoe kun je voor jezelf iets inbouwen waardoor je je geduld niet meer verliest? Hoe kun je anders omgaan met een situatie? Als je weet op welke knoppen je kind drukt, kun je een reactie voorkomen en in veel gevallen beter je geduld bewaren.

4 Zeg wat je van je kind verwacht

Vertel je kind expliciet wat je van je kind verwacht, dat wil zeggen, wat je wilt dat het kind doet en wat het programma is wat je wil gaan volgen. Tijdens het eten kun je bijvoorbeeld zeggen dat je na het eten tijd hebt voor een tekenfilm om te ontspannen, op een bepaalde tijd moet je je tanden poetsen en naar bed gaan. Door de acties concreet te benoemen en de tijden vast te stellen, voorkom je een onderhandeling met je kind. En iedereen blijft rustiger. Kinderen houden van concrete voorstellen en kunnen niet ruiken wat je van ze wil. 

5 Neem de tijd voor je kind

Je geduld bewaren met kinderen begint met het nemen van extra tijd. Begin op tijd, zeker in de periode dat ze alles zelf willen doen. Wil je kind “zelluf” zijn schoenen aantrekken? Begin dan een kwartier eerder dan normaal zodat jij niet op hete kolen zit om te vertrekken. Je kind zet zijn eerste stappen naar autonomie, naar onafhankelijkheid, en het is je taak als ouder of oppas om hem daarin te steunen. Ook al duurt het tien minuten. Help pas als ze er zelf om vragen. In de tussentijd blijf je kalm en geduldig. Stel je welwillend op. Als je kind vraagt of je wil helpen, dan kan dat natuurlijk.

6 Neem zelf even een time-out

Heb je het gevoel dat je je geduld aan het verliezen bent, sta je op het punt uit te barsten en dingen te zeggen die je helemaal niet wil? Ga even iets anders doen. Loop weg van je kind, verzin een mantra (het is een fase, ook dit gaat voorbij) of routine die je kan helpen om je spanning los te laten. Ga onkruid plukken in je tuin, luister naar een korte ontspanningsoefening via Youtube, wandel een rondje door je woonkamer, zing een liedje of spring op de plek. Het lijkt misschien heel grappig, maar het werkt.

Geduld is net als een spier: hoe meer je het traint, hoe sterker het zal zijn. En als jij gaat springen of heel hard een liedje gaat zingen, dikke kans dat je kind dit zo interessant vindt dat hij of zij vergeet waar hij eerder mee bezig was. Misschien doen ze zelfs wel even mee.

Tot slot: Niemand is perfect

Accepteer dat je niet perfect bent en dat het van tijd tot tijd echt niet zal lukken. Kinderen blijven kinderen, en jij blijft ook maar een mens. Soms verlies je nou eenmaal je geduld. Geef jezelf de tijd om te leren om kalm te blijven, maar geef jezelf niet op je kop als het niet altijd lukt. 

Mocht je het idee hebben dat je te vaak je geduld verliest, is het misschien goed om even wat tijd voor jezelf te nemen. Zoek een fijne oppas die even een paar uurtjes bij je kind kan zijn, zodat jij even de deur uit kan. Want een ontspannen moeder is vele malen prettiger voor je kind dan een moeder die om het minste of geringste ontploft.